მერე რა?!

 მერე რა..

   რომ მზე ამოდის?!

მერე რა..

   რომ დღე გრძელია?!

მერე რა..

   რომ არ გამოდის?!

ხვალ გამოვა, დღეს ძნელია!..

 მერე რა..

   რომ შენ წახვედი?!

მერე რა..

   რომ მე მრცხვენია?!

მერე რა..

   რომ დღეს არ მოხვალ?!

ხვალ მე მოვალ, დღეს ძნელია!..

 დავბრუნდები და ცრემლიან

თვალებს კოცნით შეგიმშრალებ,

სანამ წარსულის ნაკვალევს

შენთვის გზა აუბნევია,

მოვალ მალე – ალბათ გვიან,

მოვალ, როგორც შემიძლია,

გაგრძნობინებ, რომ დღეს ისევ

სიყვარულის ამინდია!..

22.06.2009 წელი

p.s. აღარც კი მახსოვდა, რომ ბლოგისთვის ეს ლექსი არ გამიკარებია თავის დროზე..

როგორც ჩემი ერთი მეგობარი ამბობს, ოპტიმისტურია, თუმცა მეორემ აღნიშნა, რომ ინტერნეტსივრცე ამის ღირსიც კი არ არის.. 

ეგდოს მაინც, წყალს მთხოვს თუ პურს? :) 

ტექსტის არალეგალური გავრცელება და ავტორის მითითების გარეშე დაკოპირება ისჯება საქართველოს კანონმდებლობით, ნუ ჩამომათვლევინებთ, თუ დამჭირდა ვიცი რაც უნდა გამოვიყენო, ბოლო-ბოლო უკვე დიპლომიანი იურისტი ვარ.. :))