„ნიკუსა“

ჩვენს ოჯახში პატარა უცხოპლანეტელი გაჩნდა..

დიიიდი თვალებით, პაწუკა ცხვირით და ხაშურული ტირილით..

უსაყვარლესი, ციცქნა და სათუთი არსებაა.. მთელი დღე ძუძუზეა ჩამოკიდებული, ჭამს და შემდეგ იძინებს..

29 სექტემბერს გავხდი ბიძა..

დილით, როდესაც სამსახურში წავედი, ვფიქრობდი ამ ფაქტის შესახებ, თუმცა ასე უცებ გაბიძებასაც არ ველოდი.. :)

დედამ დამირეკა და მახარა ამ ფაქტის შესახებ, თუმცა ისე დავიბენი, რომ არც კი ვიცოდი რა უნდა მეთქვა.. სამსახურში ყველამ მომილოცა და ჩემს გარშემო უცებ უამრავი ადამიანი შეიკრიბა..

ჩემი ძმა სამშობიაროსთან მთელი წლის განმავლობაში შეგროვებულ შამპანურებს ხსნიდა და ისე უხაროდა მამობა, რომ საერთოდ არ ესმოდა ვინ რას ეუბნებოდა.. :) იმ დღეს ისტერიკა ჰქონდა.. არ მეგონა სიხარულს თუ მსგავსი რამის გამოწვევა შეეძლო.. თუმცა სიხარულთან ერთად ალკოჰოლმაც კარგად იმუშავა.. რძალს ტელეფონით ვესაუბრე, ახლად გაღვიძებულს ნაბახუსევი ხმა ჰქონდა.. გამიხარდა, რომ კარგად იყო და მშობიარობამ წარმატებულად ჩაიარა.. სიხარულით გადარეულმა მამამ სამშობიაროსთან ფეიერვერკიც კი მოაწყო.. :) არადა ნეტა იცოდეთ, რა წუწუნა და ბუზღუნაა.. (უმეტესად ფულთან დაკავშირებით წუწუნებს..)

შემდეგ იყო გასაუბრება ტრენინგის მონაწილეებთან, ერთკვირიანი შვებულება და ტრენინგები.. კვირას საღამოს „ნიკუსა“ და მისი მშობლები უკვე სახლში დამხვდნენ..  პაწუკა ისევ ძუძუზე იყო ჩამოკიდებული და ისევ გემრიელად შეექცეოდა მისთვის გამზადებულ „კერძს..“  

ყოველთვის მქონდა ბავშვის ხელში დაჭერის შიში და ესეც მომეხსნა.. ნიკუშას დამსახურებით.. ისეთი პაწაწინა და საყვარელია.. და თან ისე იბღვირება..  :):):)

ამ სახლში 1986 წლის შემდეგ (ჩემზეა ლაპარაკი) არავინ დაბადებულა.. ხოოდა ჩვენმა „ნიკუსამ“ (ასე ეძახის მისი დეიდაშვილი) 24 წლის შემდეგ ახალი სეზონი გახსნა.. :) აწი ველოდებით მატებას და ბეევრ პაწაწუნას..  

ყველა ვცდილობთ ახალი როლის მორგებას,

სიხარულისგან გადარეულები ვართ..

თუმცა ამ სიხარულს თან სდევს დიდი სევდა..

მამა, დღეს შენ უკვე პაპა ხარ!..

ბიჭია, ბიჭიი!..