კიდო "ბანი"

წინა კვირას რამ მატკინა ყველაზე მეტად გული იცით???

ქართველები ყველაზე ნიჭიერები რომ ვართ და რომ გვგონია, რომ ყველაფერი ვიცით..

იანვარში მამას ნაჩუქარ ტელეფონს ეკრანი გაუთეთრდა.. ისე მუშაობდა, უბრალოდ არ ჩანდა არაფერი.. ისე ვუფრთხილდებოდი, რომ ბოლომდე შეინარჩუნა ჩვეული იერი.. 

ყველაფერი ჩინური ჩემთვის ნაგავთან ასოცირდება (ჩინელებთან დიდი ბოდიში, მაგრამ თქვენც ხომ იცით, რომ ასეა..), ვერაფრით ვერ გავაკეთე რუსთავში ამ ტელეფონის ეკრანი.. სწორედ ამიტომ, გოჩა ძიას რჩევით (ტელეფონებს აკეთებს რუსთავში) გავეშურე თბილისში, დინამოს სტადიონთან მდებარე (სხვაგან არ ვიცი არის თუ არა) „კიდობანში“. N:5 მაღაზიას, რომელიც ცენტრის შესასვლელთან ელოდება მყიდველებს, ყავს ერთი ნიჭიერი  სპეციალისტი, სახელად თემო.. თემოს დახლთან უწერია, რომ აკეთებს ტელეფონებს, თუმცა გაკეთების რა გითხრათ და კარგად აფუჭებს.. იმის მაგივრად, რომ თემოს ჩემი რუსთავში უკვე ნატანჯი ტელეფონი გაეკეთებინა, დაშალა, და მიხვდა, რომ მისი გონებრივი შესაძლებლობები ჩინელებისას მკვეთრად ჩამოუვარდებოდა და დაშლილი ტელეფონის საწყის მდგომარეობაში დაბრუნებას შეეცადა.. თუმცა ჰოი საოცრებავ, აქ უკვე მისი შესაძლებლობები სრულიად დაეცა და ქართველი კოლეგების შესაძლებლობების ზღვარსაც ჩამოსცდა და სანამ უფსკრულში გადაეშვებოდა, სასწრაფოდ და თან „ძალის გამოყენებით“ ეცადა ტელეფონის აწყობას.. ჩვენო „ოსტატო“ თემო, შენ ყველაზე დებილი და ლენჩი ხარ, რადგან წარმოდგენაც არ გაქვს, რომ მიკროელემენტებთან მუშაობა მოითხოვს სიზუსტეს და მოთმინებას.. სულაც არ იყო საჭირო ტელეფონი აგეწყო, თუ ამის უნარი არ გქონდა.. არც ის იყო საჭირო, ტელეფონის მეხსიერების ჩიპი ისე ჩაგელეწა, რომ მისგან ინფორმაციის გადმოწერა შეუძლებელი ყოფილიყო.. ყველაზე ცუდი რა არის იცი?! საათს როცა აწყობ, არ უნდა დაგრჩეს დეტალები, რომელიც მისი დაშლის დროს დადე მაგიდაზე.. :) არც ის იყო საჭირო, ეკრანი გაგებზარა ისე, რომ მისი აწყობა შეუძლებელი ყოფილიყო და ამასთან უდანაშაულო სახით გაგეგრძელებინა მუშაობა.. მიუხედავად იმისა, რომ იმ დღეს ბევრი რამისგან შევიკავე თავი, მაინც გულში საშინელ ტკივილს ვგრძნობ..

შენ ხომ მამას ნაჩუქარი ტელეფონი გამიტეხე..