ისევ ველოდი 14 თებერვალს

ისევ

ველოდი 14 თებერვალს..

გული მიგრძნობდა,

ფიქრობდა შენზე..

როგორც ჩემს ნაწილს,

ერთ ცალად მთელქმნილს,

მინდოდა

თავი მომეყრდნო მხრებზე...

ისევ 

ამემღვრა ფიქრებში გრძნობა,

ცრემლმა დაფარა ხატება შენი..

მომიახლოვდი,

მომხვიე ხელი

და გამახსენე გრძნობები ჩვენი..

ისევ

ვერ გხედავ, 

თუმცა გვერდით ხარ,

გული გიჟდება მუდმივად შენზე..

მეგაზაფხულე..

ისე მინდიხარ..

ისევ მაგიჟებს შეხება წელზე...

ისევ

ველოდი 14 თებერვალს..

გული მიგრძნობდა,

ფიქრობდა შენზე..

როგორც ჩემს ნაწილს,

ერთ ცალად მთელქმნილს,

მინდოდა

თავი მომეყრდნო მხრებზე...

შენი ნაჩუქარი მძივი

შენი ნაჩუქარი მძივი,
სადაც არ წავედი,
თან მაქვს..
ცოტა გაუხუნდა ფერი,
მაგრამ გულთან ახლოს
დამაქვს..

ზოგჯერ,
მონატრებას ვებრძვი,
მინდა გვერდით მყავდე,
ისევ..
ისევ ვიცინოდეთ ერთად,
როცა ახალ ფოტოს ვიღებ..

შენი ნაჩუქარი მძივი,
სადაც არ წავედი,
თან მაქვს..
ისევ მომენატრე, იცი?!
შენ კი,
აღარც მნახავ,
ალბათ..

ბერლინი, 28.01.2019 წელი